Uit het duister in het licht

Mijn doop was het meest bijzondere moment in mijn leven. Het ogenblik dat het zeewater mijn voeten raakte, voerde me terug naar het moment dat ik bijna verdronk.

Een wonder

Toen dat gebeurde, was ik vier. Het was een winderige dag op Scheveningen en ik was gaan zwemmen. Op een onbewaakt ogenblik kreeg de onderstroom me te pakken en trok me de zee in. Alles werd zwart voor mijn ogen, en ik dacht: dit is het einde. Maar dat gebeurde niet, iemand viste me uit het water. Het was een wonder, want er was die dag bijna niemand op het strand. Pas later besefte ik dat God bij me was geweest. Ik ben blijven leven, omdat Hij dat wilde.

Eenmaal op het strand holde mijn moeder huilend op me af. Ikzelf verkeerde in shock. Ook schaamde ik me diep. Mijn moeder had me altijd gezegd dat ik voorzichtig moest zijn, en dat was ik niet geweest. Ik voelde me dom, en was teleurgesteld in mezelf. We hebben het later nooit meer over het voorval gehad, maar ik heb dat gevoel van schaamte altijd met me meegedragen. Ook kreeg ik onder meer een angst voor de zee.

Neerwaartse spiraal

Naarmate ik ouder werd, ervoer ik de wereld steeds minder als een veilige plek. Ik was veel bezig met mijn uiterlijk, stortte me in feesten met drugs, en kwam in aanraking met emotioneel en lichamelijk misbruik. Ook had ik woedeaanvallen, en raakte ik depressief. Ik was wel christelijk opgevoed, maar gaandeweg raakte ik de connectie met Hem kwijt. Ik zag hem ook niet als een liefdevolle vader, maar associeerde Hem met grenzen en straf.

Toen ik zestien was, liet ik God helemaal los. In diezelfde periode viel mijn familie nagenoeg uit elkaar, waardoor ik geen thuis meer had. Daardoor raakte ik nog verder verstrikt in ongezonde relaties. Ik haatte mezelf en deed mezelf pijn met een eetstoornis. Het was pure zelfdestructie. Ik zat in een neerwaartse spiraal waar geen einde aan leek te komen.

Ommekeer

In 2015 liet ik alles achter, en reisde ik naar Australië. Dat bracht een ommekeer in mijn leven. Voorheen luisterde ik wel eens naar de podcast van David de Vos. Zo ook in Australië. Dit was een steun en zette me weer aan het denken over het geloof. Per toeval belandde ik in een kerk in Bondi. Hier riep God mij terug als nooit tevoren. De voorganger sprak over gezonde relaties. Het raakte me diep. In mijn gedachten flitste mijn leven voorbij, en ik begon onophoudelijk te huilen. Alle pijn, ellende, verdriet en vragen waren me ineens helder. Jezus was het antwoord op het leven en daar begon mijn wandel met hem voor het echie. God haalde me uit het duister en zette me in het licht. Er was geen weg terug. All in for Jesus.

Eenmaal thuis in Nederland voelde ik heel sterk dat het tijd was voor ‘radicale verandering’. Die hele periode had ik een terugkerende droom. Ik was druk aan het plannen om in januari terug te keren naar Australië, en in mijn droom miste ik steeds het vliegtuig. Daarbij kreeg ik ook de behoefte om Spaans te leren, vrijwel zonder reden.

Ik had niet door dat God mij iets probeerde duidelijk te maken.

Discipelschap Training School

Toen ik naar de kerk ging, vertelde iemand me over een DTS, een Discipelschap Training School. Iets in me zei: ga op onderzoek uit en laat je dopen! De dag erna Googlede ik erop los en vond een DTS in Pichilemu, Chili. Jáá, schreeuwde mijn hart. Maar de DTS startte al binnen drie weken. Het was alles of niks, en ik besloot mijn hart te volgen. Twee weken later werd ik gedoopt, en vier dagen later was ik op weg naar Chili.

Toen ik werd gedoopt, ging ik terug naar het moment dat ik bijna verdronk. Nu besefte ik dat Jezus bij mij was. Het was alsof Hij zei; ik ga met je mee. Waar je leven op vierjarige leeftijd bijna eindigde, geef ik je nu een nieuw en zuiver leven. Zo kunnen we alles achter ons laten en opnieuw beginnen. Gehoorzaam, betrek Mij in je leven, en ik zal je zegenen.

God is trouw

Ik ben nu onderhand een maand in Chili en ik begrijp precies waarom God mij hierheen leidde. Hij heeft een hoop te vertellen, en veel plannen voor de toekomst. Ook zie ik inmiddels in dat als God iets groots wil doen, Satan alles in zijn werk stelt om dat te vernietigen.

Ik ben hier iemand tegengekomen van mijn leeftijd, die professioneel surft en ook God compleet heeft losgelaten. Ik herken mezelf zo in haar! Maar God is trouw. Haar moeder blijft bidden. Mijn ouders hebben dat ook altijd gedaan, en nu zie ik als mijn redding. God hoort bidders, maar alles op zijn tijd.

Mensen gezond maken

Volgend jaar vervolg ik mijn school samen met God. Ik wil mensen hun identiteit teruggeven in God door middel van sport en voeding, en mensen gezond maken, zodat we kunnen voorkomen in plaats van genezen. Mijn doelgroep is daarbij vrouwen met een eetverslaving, angst en een achtergrond in misbruik.

De veranderingen die ik in één maand heb mogen ervaren zijn enorm, en ik ben superdankbaar! Natuurlijk is het een proces, maar wat een zegen om een God te hebben die jou kiest voor Zijn plan! Ik kan me geen leven meer voorstellen zonder Jezus en ik kan niet wachten wat voor fantastische dingen Hij gaat doen in de toekomst.